Dit is het verhaal van 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍.

Deze channeling - incl. light language - als audioboodschap ontvangen?

Het verhaal is dat Hij en ik op Aarde kwamen. 𝐒𝐚𝐦𝐞𝐧 𝐞́𝐞́𝐧. Als + en -, als yin en yang, als lineair en circulair, als 𝑑𝑜𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑗𝑛. Allebei gemaakt van sterrenstof. Samengesteld uit de elementen. 𝐷𝑒𝑧𝑒𝑙𝑓𝑑𝑒 elementen. Modder. Water. Wind. Vuur.

Ik kom van de Heilige Oorsprong, de Kosmische Baarmoeder, de Bron. Net als Hij.

𝐍𝐞𝐭 𝐚𝐥𝐬 𝐣𝐢𝐣.

Ik hield, 𝑒𝑛 ℎ𝑜𝑢𝑑 van Adam. Hij en ik hadden het prachtig samen. The Garden of Eden was het paradijs. Mijn yin, mijn Zijn, verlangde naar Adam. Zijn yang, 𝐳𝐢𝐣𝐧 𝐃𝐨𝐞𝐧 𝐰𝐢𝐥𝐝𝐞 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐯𝐞𝐫𝐥𝐚𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐞𝐜𝐡𝐭𝐞𝐫 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬𝐭𝐢𝐣𝐠𝐞𝐧…

Versmelten: dat wilde Hij niet. 𝐒𝐚𝐦𝐞𝐧-𝐙𝐢𝐣𝐧. Hij wilde boven mij Zijn.

Dat weigerde ik.

Want zo komen 𝑊𝑖𝑗 niet van De Bron. 𝐍𝐢𝐞𝐦𝐚𝐧𝐝 𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭 𝐛𝐨𝐯𝐞𝐧, 𝐨𝐟 𝐛𝐞𝐩𝐚𝐚𝐥𝐝 𝐯𝐨𝐨𝐫, 𝐞𝐞𝐧 𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫. We staan náást elkaar. 𝐇𝐞𝐭 𝐥𝐢𝐧𝐞𝐚𝐢𝐫𝐞 𝐡𝐨𝐞𝐟𝐭 (𝐦𝐢𝐣) 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐭𝐞 𝐥𝐞𝐢𝐝𝐞𝐧. 𝐇𝐞𝐭 𝐜𝐢𝐫𝐜𝐮𝐥𝐚𝐢𝐫𝐞 𝐡𝐨𝐞𝐟𝐭 er in ieder geval 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐨𝐧𝐝𝐞𝐫 𝐭𝐞 𝐬𝐜𝐡𝐢𝐤𝐤𝐞𝐧.

En/dus op dat moment noemde ik de Ware Naam van God.

……

𝐖𝐚𝐚𝐫𝐨𝐦 𝐢𝐤 𝐭𝐡𝐞 𝐆𝐚𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐨𝐟 𝐄𝐝𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐛 𝐯𝐞𝐫𝐥𝐚𝐭𝐞𝐧, 𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐇𝐢𝐣? Denk je dat ik mij laat vertellen wat te doen? Dat heb ik Hem immers ook niet gevraagd. Ik vertrok zelf. Ik ben vrij en ik koos daarvoor. Voor mijzelf. Ik, 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍, vind het namelijk niet erg om in het Donker te zitten. 𝐎𝐦 𝐢𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐃𝐨𝐧𝐤𝐞𝐫 𝐭𝐞 𝐙𝐢𝐣𝐧.

Sterker nog: ik deed wat gedaan moest worden. Voor the Union. Van mijzelf, en van de Onze.

𝐼𝑘 𝑏𝑒𝑛 𝑛𝑖𝑒𝑡 𝑏𝑜𝑜𝑠. Ik ben niet evil. Ik koos voor mijzelf. Voor mijn vrijheid.

Ik, 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍, vertrok zelf naar het Donker. Naar de Onderwereld. Ver, en diep weg. In de meest donkere hoek. Het verste punt, aan de achterkant van de Maan. 𝐃𝐞 𝐩𝐥𝐞𝐤 𝐝𝐢𝐞 𝐖𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐳𝐢𝐞𝐧. De plek die We niet 𝐰𝐢𝐥𝐥𝐞𝐧 zien.

Ik vind het niet erg om in het Donker te Zijn. Met alles wat ik ben, en wat ik voel. De Uil is bij me. Wijsheid in het Donker.

Daarom noemt men mij the 𝔇𝔞𝔯𝔨 𝔉𝔢𝔪𝔦𝔫𝔦𝔫𝔢. Dark, het Donker, is niet slecht. Alleen ziet Men het liever niet.

The 𝔇𝔞𝔯𝔨 𝔉𝔢𝔪𝔦𝔫𝔦𝔫𝔢. Ik: ☾ ben authentiek. ☾ Ik stá voor mijzelf. ☾ Mijn Vrouwelijke passie draag ik uit. ☾ Ik durf voor mijn eigen ruimte te kiezen.

The 𝔇𝔞𝔯𝔨 𝔉𝔢𝔪𝔦𝔫𝔦𝔫𝔢, is de onafhankelijke Vrouw.

Mijn naam is 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍, de Vrouw die haar mannetje staat. Mijn inner-Masculine trok een grens op. Mijn inner-Masculine beschermde mijn principes.

Ik ging weg, zodat ik compleet kon blijven.

En mocht mijn stem verheven klinken: het is geen boosheid. Mijn stem spreekt ver vanuit het diepe duister.

Hij wilde echter deze Vrouw niet zien. De Vrouw die zichzelf volledig lief heeft. De Vrouw die intact blijft. De Vrouw die vrij durft te zijn.

Is dat daadwerkelijk een zonde?

𝐇𝐢𝐣 𝐤𝐨𝐧 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐙𝐞𝐥𝐟𝐛𝐞𝐬𝐜𝐡𝐢𝐤𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐯𝐞𝐫𝐝𝐫𝐚𝐠𝐞𝐧. En daarom werd ik als het Kwaad, 𝖆𝖑𝖘 𝕯𝖚𝖎𝖛𝖊𝖑𝖘, weggezet. De naarste verhalen gaan over mij rond…..

Omdat ik, 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍, bij Hem triggerde, dat Hij zichzelf te nietig voelde. Waar ik bleef staan voor mijzelf.

Ik gaf een Nee. Een Heilige Nee. Mijn Heilige Nee.

En ik noemde de Waarheid over God.

Hij zou er vanzelf achter gaan komen. Dat een + een - compleet maakt. Dat yang alleen met yin in balans IS. 𝐃𝐚𝐭 𝐞𝐧𝐤𝐞𝐥 𝐥𝐢𝐧𝐞𝐚𝐢𝐫 𝐞𝐧 𝐜𝐢𝐫𝐜𝐮𝐥𝐚𝐢𝐫 𝐬𝐚́𝐦𝐞𝐧 𝐢𝐞𝐭𝐬 𝐛𝐥𝐢𝐣𝐯𝐞𝐧𝐝𝐬 𝐤𝐮𝐧𝐧𝐞𝐧 𝐥𝐚𝐭𝐞𝐧 𝐠𝐫𝐨𝐞𝐢𝐞𝐧.

Adam bleef met een leegte achter. Zijn donker, wilde Hij opgevuld hebben. En dus werd ik vervangen door Eva. Zij werd gemaakt uit Adam's rib. 𝑍𝑖𝑗 𝑚𝑜𝑒𝑠𝑡 ℎ𝑒𝑚 𝑙𝑒𝑡𝑡𝑒𝑟𝑙𝑖𝑗𝑘 𝑏𝑖𝑗 𝑒𝑙𝑘𝑎𝑎𝑟 ℎ𝑜𝑢𝑑𝑒𝑛.

Opeens was Hij daarmee de Creator. Opeens was God een Man.

Hiermee begint de Vertelling zoals de meesten hem kennen. Over mij werd eigenlijk nooit verteld. Deze vertelling, werd His Story.

𝐇𝐢𝐬 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐲

Want Zij - Eva - at de Appel die verboden was. 'Verleid' door een Slang. Eten van de Appel bracht De Grote Splitsing. Tussen Goed en Kwaad.

De Appel: een Verboden Vrucht? Het werd een symbool voor….the Holy Womb.

𝐄𝐧 𝐙𝐢𝐣 𝐤𝐫𝐞𝐞𝐠 𝐝𝐮𝐬 𝐝𝐞 𝐬𝐜𝐡𝐮𝐥𝐝. En vanaf toen, moest ZIJ lijden. Enkel omdat Zij degene was die Haar tanden niet liet zien. Zij had die van Haar in de Appel gezet.

Eva.

In tegenstelling tot Mijn naam, werd Haar naam groot in de Vertelling, in de Bijbel. 𝐃𝐞 𝐕𝐫𝐨𝐮𝐰 𝐳𝐨𝐚𝐥𝐬 𝐖𝐢𝐣 𝐡𝐚𝐚𝐫 𝐢𝐧 𝐝𝐞 𝐚𝐟𝐠𝐞𝐥𝐨𝐩𝐞𝐧 𝐝𝐮𝐢𝐳𝐞𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐣𝐚𝐫𝐞𝐧 𝐨́𝐯𝐞𝐫𝐚𝐥 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐳𝐢𝐞𝐧. Zij die schikte. Zij die moest boeten. Zij die leed. Zij die niet vrij was.

En deze Vrouw, Zij kijkt (nu) naar Mij in Haar Spiegel. En dan ziet Zij in mijn ogen dat Zij als mij Is. Dat er altijd een keuze is. Dat Zij daarvoor kan gaan staan. 𝐁𝐮𝐢𝐠 𝐣𝐞 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫? 𝐎𝐟 𝐤𝐢𝐞𝐬 𝐣𝐢𝐣 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐣𝐞𝐳𝐞𝐥𝐟?

Ik, 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍, voel mij ook in het Donker Mijn authentieke zelf. In de modder. Het Donker vernietigt het Licht niet. Het definieert wat Licht Is.

Het maakt mij de Godin van de Zelfbeschikking. Godin van de Zelfliefde. Godin van de Liefde.

En toch noemt Men mij rebels. 𝐌𝐚𝐚𝐫 𝐡𝐨𝐞 𝐤𝐮𝐧 𝐣𝐞 𝐫𝐞𝐛𝐞𝐥𝐥𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐭𝐞𝐠𝐞𝐧 𝐢𝐞𝐭𝐬 𝐰𝐚𝐭 𝐧𝐨𝐨𝐢𝐭 𝐞𝐞𝐧 𝐫𝐞𝐠𝐞𝐥 𝐠𝐞𝐰𝐞𝐞𝐬𝐭 𝐢𝐬?

Ik bleef enkel trouw aan dat de complete Hij en de complete Zij bij elkaar horen. Enkel 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐧 komen Hij en Zij tot 𝐀𝐥-𝐜𝐡𝐞𝐦-𝐢𝐞. Daarom hoort 𝐝𝐞 𝐒𝐥𝐚𝐧𝐠 bij mij. Want samen met Mij kan bij Hem de ware Levensenergie pas stromen.

De Slang is niet listig. Zie je nu, hoe ze Mij hebben weggezet in de bekende Vertelling?

Mijn verhaal werd niet eerlijk verteld. Sterker nog: het werd helemaal niet verteld. The 𝔇𝔞𝔯𝔨 𝔉𝔢𝔪𝔦𝔫𝔦𝔫𝔢 𝐰𝐞𝐫𝐝 𝐛𝐞𝐬𝐩𝐮𝐮𝐠𝐝, 𝐯𝐞𝐫𝐯𝐥𝐨𝐞𝐤𝐭, 𝐰𝐞𝐠𝐠𝐞𝐬𝐭𝐨𝐩𝐭. Maar diep verstopt ligt altijd onze diepste waarheid - waar we bang voor 𝑑𝑒𝑛𝑘𝑒𝑛 te zijn. In het Donker. In onze Onderwereld. Weggestopt. We willen Haar niet zien.

Wie of wat is the 𝔇𝔞𝔯𝔨 𝔉𝔢𝔪𝔦𝔫𝔦𝔫𝔢 voor jou?

Ik, 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍, zou een gevaar zijn: wild en opstandig. Een gevaar voor Mannen, en ik zou babies verslinden. Kijk eens naar Mijn plek in de kosmos? Als 𝕷𝖎𝖑𝖎𝖙𝖍 ben ik het donkerste stuk van de Maan. In ieder teken van de Dierenriem begeef ik mij 9 maanden. Dus: waar sta ik, als een baby geboren wordt? Welk stuk in nieuwgeboren Leven……blijft het liefst onbeschenen?

Dus. Ben ik een mythisch verhaal? Een kosmische kracht? Of een concept?

Een frequentie, een gevoelde ervaring, dat is Lilith.

En nogmaals: ik ben geen boze Vrouw. Ik Ben. In het donker. Ik wacht daar. 𝐓𝐨𝐭 𝐝𝐞 𝐭𝐢𝐣𝐝 𝐫𝐢𝐣𝐩 𝐢𝐬.

Voor het omarmen van the 𝔇𝔞𝔯𝔨 𝔉𝔢𝔪𝔦𝔫𝔦𝔫𝔢. Voor mijn passie, mijn vuur. Voor de onafhankelijkheid. En de overtuiging van eigen heelheid. Dat is Ons Ware Zijn.

En de Ware Naam van God?

Dat IS Liefde.